جان بی جمال جانان میل جهان ندارد

چشمه نور

من مثال قطره  بارانم،تو   دریای   منی          من چو خاری دربیابانم،توصحرای منی

من مثال غنچه ای نشکفته درگلزارعشق        تو خودعشقی،تو نوری،تو گلستان منی

من مثال تشنه ای بی تاب درجویای  آب          چشمه  نور منی  مولا، تو  سقای   منی

من کویرم ازعطش می سوزد این جان و دلم       تو  سرار آسمانی، ابر و باران منی

من به هرکوی ومکان مجنون و شیدای توام      تو همان معشوق دلهایی، تو لیلای منی

من   اسیر ظلمت  و  تاریکی   و   نادانیم           تو مه تابان  و  خورشید   فروزان  منی

جان زهرا گوشه چشمی به ما کن از کرم     روح ما را کن خدایی، ای که رضوان منی

خسته ایم آقا  دگر  برگرد  و بازآ  از سفر             من گدای درگهت هستم، تو سلطان منی

                                                                                             معصومه احمدپور