جان بی جمال جانان میل جهان ندارد

امام صادق علیه‎السلام می‎فرماید:

دوستان خدا آنانند که هنگامی که مشاهده کنند، مردم حرام‎های خدا را حلال می‎شمارند، مانند پلنگ زخم خورده غضبناک شوند.

شهادت مظلومانه قرآن ناطق، امام صادق علیه‎السلام بر شما تسلیت باد.

هوای کوفه  دلگیر است گویا

وجودش پر ز تزویر  است گویا

ز بعد  مرگ   زهرای   شهیده

علی از زندگی سیراست گویا

صدای  قد  قتل   آید   بگوشم

علی  تسلیم  تقدیر است گویا

بمحراب  عبادت غرق خون شد

بفرقش زخم شمشیراست گویا

ندای   فزت  و  رب  الکعبه   آید

زبانش   غرق   تکبیر  است گویا

دگر  افتاده  او  در   بستر   مرگ

طبیب  از  بهر  او  دیر است گویا

بود    آرامش   اندر   چهره    او

رها   از   بند   زنجیر  است گویا

به    پشت   خانه  حیدر یتیمی

بدستش کاسه شیر است  گویا

بلند   از  ماتم   حیدر   ز   ویران

صدای  سائلی   پیر   است گویا

چنان  صدیق  می سوزد زداغش

که اندر سینه اش تیر  است گویا

شهادت امام عشق و مهربانی،تسلیت باد

شهادت باب الحوائج، امام موسی کاظم (ع)

بر همه ی شیعیان و شیفتگان آن حضرت

تسلیت باد

صبر را معنا و مفهومی به نام زینب است

احترام عشق هم از احترام زینب است

داوری بنگر که در بیدادگاه شهر شام

با حسین همدست گشتن اتهام زینب است

مشت را کرده گره با هیبت و احساس گفت

این حسین فرمانده عالم، امام زینب است

گرچه بین بانوان زهرا مقام اول است

بعد زهرا رتبه ی برتر مقام زینب است

رحلت جانگدازام المصائب حضرت زینب سلام الله علیها تسلیت باد

فروغی که از خورشید وجودش می‌تابید، روشن‌گر افکار و راهنمای مردم بیدار بود. ظلمت حاکم،

آن حق مظلوم را به زندان افکند و در حصر نهاد، ولی آن نور زندانى، پیوسته روشنایی می‌بخشید

و بر دل‌های محبان حکومت داشت؛ نه با سلاح، که با فلاح؛ نه با قدرت نظامى، که با فضیلت

اخلاقى.
سخن‌چینان از جاذبه معنوی و برتری علمی‌اش در آتش حسد می‌‌سوختند و حاکمان، او را رقیب

حکومت می‌دانستند. او را از مدینه به سامرا بردند تا مدینه بی‌خورشید بماند و پروانه‌ها، سرگردان

و شیعه، پریشان، ولی خلفای کوردل عباسى، کورتر از آن بودند که فروغ جهان‌تاب او را درک کنند.

آنچه او را محبوب دل‌ها ساخته بود، پیوند با خدا، تکیه بر خالق، غنای از مخلوق، وارستگی از

دنیا، وابستگی به ابدیت و دلدادگی به عبادت بود.

سلام بر جان روشن و ضمیر فروزانش که با نیایش و نجوا با خدا مأنوس بود و سجاده و سحر،

گواه یک عمر تهجد و شب‌زنده‌داری‌اش بود».

زبان حال [حضرت علی علیه السلام درسوگ همسرش]

ای زهرای جوان من         ای یار مهربان من

رفتـــــــی تو ز دستم         بی تــاب  تو هستم

با اشــک دو چشمانم        با  حال  پریشــــانم

خـــون ازبدنت شویم       چون یاس تورا بویم

از بعد تو زهرا مـن        با چـاه  سخن  گویم

ای   ابـــر   بهارانم       ای    مــادر  طفلانم

بعد  تو  غریبــــــــم      در  خانه   اسیــــــرم

معصومه احمدپور

السلام علیک یا فاطمة الزهرا یا بنت رسول الله!

وصله های چادر و بوریای خانه ات، تمنیات و تمایلات خاکیان را به هیچ می انگاشت. صالحان و صدیقین و

مقربان ملکوت، آرزومند خدمتگزاری خاندان خدایی ات بودند و بانوان برگزیده ی حق ، رفت و روب آستانه ی

خانه ی اهل بیت(ع) را تمنا می کردند و با این وصف، دستان مبارکت که بوسه گاه اشرف رسولان بود، از

فزونی تلاش مهرآگینت پینه بسته بود.

همه ی قصرهای جنت و تمام گهرها و آذین های باغ بهشت، ذره ای از غبار خشت خانه ات هستند و هستی،

جلوه ی یک سجود سالکانه ی تو. اگر نبودی، افلاک و آفریدگان به وادی حیات نمی رسیدند.

ما «اسیر» عنایت تو هستیم و «مسکین» و محتاج شفاعتت. اینک «یتیم»    هجران توییم و سیه پوش نیلوفر

ساقه شکسته ی شهود؛ « و یطعمون الطعام علی حبّه مسکینا ً و یتیما ً و اسیرا». ما را نیز به طعام معرفت و

محبت، میهمان کن و از زلال زمزم خیر کثیر، بنوشان ای عطیه ی عرش!

شهادت مادرملکوت،فاطمه زهرا(س)، تسلیت باد

شهادت جانسوز امام حسن عسگری علیه السلام تسلیت باد

امام حسن عسکری (علیه السلام) روز جمعه هشتم ماه ربیع الاول سال 260  هجری، هنگام نماز صبح به شهادت رسیدند. ابن بابویه و دیگران گفته‌اند که معتمد عباسی آن بزرگوار را با زهر شهید نمود.

ابوسهل می‌گوید: “در محضر امام عسکری (علیه السلام) بودم که امام به خادم خود فرمود تا مقداری آب بجوشاند. پس از آنکه آماده شد، مادر حضرت حجت (عج) آن را برای امام (علیه السلام) آورد، همینکه خواست ظرف را به دست آن حضرت بدهد و حضرت بیاشامد،  دست مبارکش لرزید و ظرف به دندانهای پیشین ایشان برخورد کرد. امام ظرف را بر زمین گذاشت و به خادم خود فرمود: “داخل این اتاق می‌شوی و کودکی را به حال سجده می‌بینی، او را نزد من بیاور.”

ابوسهل می‌گوید که خادم گفت: “من وارد اتاق شدم؛ ناگاه چشمم به کودکی افتاد که سر به سجده نهاده بود و انگشت اشاره خود را به سوی آسمان بلند کرده بود. به آن بزرگوار،  سلام کردم و آن حضرت پاسخ مرا داد و نماز و سجده را مختصر کرد. پس از پایان نماز، عرض کردم که امام عسکری (علیه السلام) می‌فرماید شما نزد او بروید. در همین هنگام مادر بزرگوارش آمد و دستش را گرفت و نزد پدر برد.

ابوسهل می‌گوید چون آن کودک به محضر امام حسن عسکری (علیه السلام) رسید و  سلام کرد، بر چهره‌ اش نگاه کردم، دیدم که رنگ چهره مبارکش روشنایی و تلالو دارد و موی سرش به هم پیچیده و مجعد و ما بین دندانهایش گشاده است. همینکه امام عسکری (علیه السلام) نگاهش به فرزندش افتاد، گریست و فرمود: “ای سید خاندان خود، مرا آب بده، همانا من به سوی پروردگار خویش می‌روم.” آن آقازاده ظرف آب را به دست خویش گرفت و بر دهان پدر گذاشت و او را سیراب کرد. آنگاه امام (علیه السلام) فرمود: “پسرم!، بشارت باد تو را که تویی مهدی و حجت خدا بر روی زمین و تویی پسر و جانشین من و منم پدر تو، و تویی محمد بن الحسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب (علیهم السلام) و پدر توست رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و تویی خاتم ائمه طاهرین و نام تو همنام رسول خدا است. این عهدی است به من از پدرم و پدرهای طاهرین … و در همان هنگام بود که حضرت امام عسکری (علیه السلام) به شهادت رسید.(۱)

…………………………………..

پی نوشت ها:

(۱)سایت تبیان به نقل از: كتاب الغیبه،  شیخ طوسی (ره).

رسالت بيدارگرانه امام سجاد (عليه السلام ) چندان دير آغاز نشد. با فاصله اى كوتاه از واقعه کربلا، على رغم همه دردهاى درونى و رنجهاى جسمى ، امام بر سكوى رهبرى ايستاد. از لابلاى توده هاى غم و درد، قد برافراشت و چنان با سخنان برنده اش ‍ فضاى تيره اتهام ها و تبليغات مسموم امويان را شكافت كه كورترين چشم ها، درخشش حقيقت را ديدند و سنگترين دل ها، لرزيدند و بر مظلوميت حيسن و خاندانش گريستند و بر آينده خويش بيمناك شدند!

امام على بن الحسين (عليه السلام ) در مدت اقامت خويش در كوفه ، دو بار به احتجاج برخاست ؛ يك بار روى سخنش با مردم پيمان شكن كوفه بود، و بار ديگر در «دارالاماره» و در برابر عبيدالله بن زياد.

هان ، اى مردم ، اى كوفيان ! شما را به خدا سوگند، آيا به ياد داريد نامه هايى را كه براى پدرم نوشتيد! نامه هاى سراسر خدعه و نيرنگتان را! در نامه هايتان با او عهد و پيمان بستيد و با او بيعت كرديد! ولى او را كشتيد، به جنگ كشانديد و تنهايش گذاشتيد!

شهادت سفیر کربلا، امام سجاد علیه السلام تسلیت باد

یازینب سلام الله علیها

شکیبائی زصبرت شرمساراست

حسین از دوری تو بی قراراست

تو بودی مرهم  زخم  یتیمــــــان

وجود تو علی را افتخاراســـــت

شهادت حبيب بن مظاهر

يادآوری ابوثمامه  برای نماز و شهادت حبيب بن مظاهر

ابوثمامه صيداوي كه نام شريفش عمروبن عبدالله است چون ديد وقت زوال است به خدمت امام عليه السلام شتافت و عرض كرد يا ابا عبدالله جان من فداي تو باد همانا مي‌بينم كه اين لشكر به مقاتلت تو نزديك گشته‌اند ولكن سوگند با خداي كه تو كشته نشوي تا من در خدمت تو كشته شوم و به خون خويش غلطان باشم و دوست دارم كه اين نماز ظهر را با تو بگذارم آنگاه خداي خويش را ملاقات كنم، حضرت سر به سوي آسمان برداشت پس فرمود ياد كردي نماز را خدا ترا از نمازگزاران و ذاكرين قرار دهد، بلي اينك اول وقت آنست، پس فرمود از اين قوم بخواهيد تا دست از جنگ بردارند تا ما نماز گذاريم. حصين بن تميم چون اين بشنيد فرياد برداشت كه نماز شما مقبول درگاه الله نيست، حبيب بن مظاهر فرمود اي حمار غدار نماز پسر رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم قبول نمي‌شود و از تو قبول خواهد شد؟!!

حصين بر حبيب حمله كرد حبيب نيز مانند شير بر او تاخت و شمشير بر او فرود آورد و بر صورت اسب او واقع شد حصين از روي اسب بر زمين افتاد پس اصحاب آن ملعون جلدي كردند و او را از چنگ حبيب ربودند پس حبيب رجز خواند و فرمود:

يا شَرَّ قَوْمٍ حَسَباً وَ اَدّاً

و نيز مي‌فرمود:

بالجمله قتال سختي نمود تا آنكه به روايتي شصت و دو تن را به خاك هلاك انداخت، پس مردي از بني تميم كه او را بديل بن صريم مي گفتند بر آن جناب حمله كرد و شمشير بر سر مباركش زد و شخصي ديگر از بني تميم نيز بر آن بزرگوار زد كه او را بر زمين افكند حبيب خواست تا برخيزد كه حصين بن تميم شمشير بر سر او زد كه او را از كار انداخت پس آن مرد تميمي فرود‌آمد و سر مباركش را از تن جدا كرد، حصين گفت كه من شريك توام در قتل او سر را به من بده تا به گردن اسب خود آويزم و جولان دهم تا مردم بدانند كه من در قتل او شركت كرده‌ام آنگاه بگير آنرا و ببر به نزد عبيدالله بن زياد براي اخذ جايزه، پس سر حبيب را گرفت و به گردن اسب خويش آويخت و در لشكر جولاني داد و به او رد كرد.

سلام من…

سلام من به چشمان بسته عباس                  سلام من به فرق شکسته    عباس

سلام من به بلندای قامت عباس سلام من به عشق ورشادت عباس

سلام من به مه نورانی بنی هاشم                  سلام من به لب های تشنه  عباس

سلام من به  نگاه پراز عطوفت او                 سلام  من به  دست بریده   عباس

سلام من به  مشک  پاره  پاره او                سلام من  به  خلق  مؤدب   عباس

سلام من   هزاربار  نثار  مادر او                 سلام من به  روح  خدائی   عباس