ان شاء الله با حضوری پر شور اولین اقدام جدی جهت تحقق شعار حماسه سیاسی را رقم خواهیم
زد، حضوری که هم وظیفه ی دینی و واجب ما هست و هم حق مسلم ما در نظام مردم سالاری دینی
جمهوری اسلامی ایران. نگاه شهیدان به انتظار حماسه …
میلاد با سعادت آموزگار عشق حضرت حسین بن علی علیه السلام و معلم ایثار و فداکاری حضرت
اباالفضل العباس (ع) و زینت عبادت کنندگان حضرت سجاد(ع) را به پیشگاه امام عصر(عج) و همه
مسلمانان و همه شما دوستان عزیزم تبریک میگم
باشد که از برکات این اعیاد فرخنده بهره عظیمی نصیبتان شود
الهی آمین
وقتی همهمه فرشتگان، سکوت هفت آسمان را به هم می ریزد…
وقتی آن همه ستاره به میهمانی چشمان حبیب خدا رفته اند…
وقتی ماه برای آمدنش این پا و آن پا می‌کند و خورشید، مبهوتِ هیبت ستاره ای در زمین می‌ماند…
وقتی آیه تطهیر برای جاری شدن بی تابی می‌کند و عطر گل های تکبیر در هوا بیداد؛ یعنی که احسن‌الخالقین، تمام جلوه‌های آسمانی را در کالبد زمینی گنجانده است؛ یعنی که روحی بزرگ و آیه ای مقدس را در لفافی از جنس بشر پیچیده است.
او کیست جز حسین(ع) که محفل آل کسا را با قدم‌های سرخش رونق می‌دهد؟ او کیست جز خامس آل عبا، که فوجی از ملایک را به شوق دیدارش از عرش به فرش می‌کشاند؟
سرور جوانان بهشت آمده است. زمین حق دارد برای در آغوش گرفتن رکنی از بهشت، دستانش بلرزد و پاهایش سُست شود. چه کسی در بزرگی نسب به قدر و پایه حسین(ع) خواهد رسید؟ نسبش را باید در عطر جان فزای رسول‌الله بجویی؛ نسبش را باید در جنس لطیف یاس جست وجو کنی. نسب حسین به پایه‌های کعبه می‌رسد؛ به علی!
رواست که تن‌پوشش، پرنیان پر جبرئیل باشد و کامش را از شیره جان رسول برگیرند. رواست که شفاعت قدومش، فرشته مطرود عرش (یعنی فطرس) را مقرب درگاه سازد تا از شوق این شرافت، بر جماعت فرشتگان فخر فروشد.
تمام ذرات هستی در گوشه گوشه‌ی کائنات به وجد آمدهاند تا بگویند:
السلام علیک، یا ابا عبدالله…
روز مَبْعَث، روزی است که حضرت محمد، پیامبر گرانقدر اسلام، به درجه پیامبری برگزیده شد. در تقویم هجری قمری، ۲۷ رجب روز مبعث است.
حضرت محمد مصطفی در روز (۲۷ رجب) سال ۴۰ عام الفیل، همزمان با سال ۱۳ پیش از هجرت پیامبر اسلام، در غار حرا، توسط (جبرئیل) و از سوی خدا به پیامبری نایل آمد و مأمور شد که چندخداپرستی و بت‌پرستی را از زمین بردارد و خداپرستی را رواج دهد و پیام وحی را به مردم برساند.
روز مبعث، روز برانگیختن خردهایی است که در تابوت خُرافه گرایی، هوس پرستی و جهل پیشگی دفن شده بود. روز مبعث روز تولّد عاطفه هاست؛ عاطفه هایی که در رقص شمشیرها زخمی می شد و در جنگل نیزه ها جان می باخت. آن روزها، دخترکان معصوم، به جای آغوش گرم مادر، در دامان سرد خاک می خفتند. جوانان بلندقامت، در جنگ جهالت ها، جان به بارش تیرها می دادند و زنان بی پناه، در بند اسارت می زیستند. آه که چه خارهایی به پای بشریّت می خلید و چه زخم هایی دل عاطفه ها را می خَست.
روز مبعث، روز مرگ قساوت ها و شرارت ها بود؛ روز مرگ کرامت هایی که به پای بت ها قربانی می شد؛ روز مرگ جهل و شرک و پرستش های ناروا بود.
عید بزرگ مبعث مبارک
امام رضا علیه السلام
هر کـس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود.
بحـارالانـوار، ج 78، ص357
