جان بی جمال جانان میل جهان ندارد

در شگفتم از کسی که

میبیند هر روز از عمر او کاسته میشود اما 

برای مرگ اماده نمیشود.

امام علی علیه السلام

ستایش پرهیزکاران در کلام حضرت علی (ع)

امیر مؤمنان علی (ع)، در ستایش پرهیزکاران چنین می‏فرماید:

«پرهیزکاران، دیدگان خود را از هر حرامی پوشیده و گوشهای خود را بر دانشهای سودمند باز می‏کنند… تو گویی آنان بهشت را می‏بینند که در آنجا در نعمتند و گویا دوزخ را مشاهده می‏کنند، که در آنجا معذّبند».

در مقابل این گروه، گروهی کافرند که به خدا کفر ورزیده و در نتیجه فاقد عمل صالح بوده و از تسلیم در برابر اوامر و نواهی الهی سرباز می‏زنند. و در نتیجه آنان نسبت به حقایق نابینا و ناشنوا هستند.

مردی که طالب دانش و معرفت بود برای دریافت پاسخ

هفت مساله نزد امام علی (ع) آمد و گفت : یا امیرالمومنین من فرسنگ

ها راه آمده ام تا از هفت مساله سئوال کنم ،

امام (ع) فرمودند : هر سئوالی را که میخواهی بپرس …

آن مرد گفت : سنگین تر از آسمان ، پهناور تر از زمین ، بی نیاز تر

از دریا ، سخت تر از سنگ ، سوزان تر از آتش ، سرد تر از سرما ،

و تلخ تر از زهر چیست ؟

امام علی (ع) در پاسخ او فرمودند :

از آسمان سنگین تر ، تهمت و افترا به شخص بی گناه است .

از زمین پهناورتر ، دامنه ی حق و حقیقت  است .

از سنگ سخت تر ، دل شخص منافق است .

از آتش سوزان تر ، ظلم و ستم پادشاه ستم کار است .

از سرما سردتر ، درخواست کردن از شخص بخیل است و

از زهر تلخ تر ، صبر و پایداری است ولی ثمره ی شیرین دارد .

امام علی علیه السلام

نادان سنگی است که آب از آن نجوشد و درختی است که شاخه آن سبز نشود و زمینی است که گیاه آن نروید.

امام علی علیه اسلام

إنَّ الأمرَ بِالمَعروفِ وَالنَّهىَ عَنِ المُنكَرِ لا يُقَرِّبانِ مِن أَجَلٍ وَلا يَنقُصانِ مِن رِزقٍ ، لكِن يُضاعِفانِ الثَّوابَ وَيُعظِمانِ الجرَ وَأفضَلُ مِنهُما كَلِمَـةُ عَدلٍ عِندَ إمامٍ جائِرٍ؛

امر به معروف و نهى از منكر نه اجلى را نزديك مى كنند و نه از روزى كم مى نمايند، بلكه ثواب را دو چندان و پاداش را بزرگ مى سازند و برتر از امر به معروف و نهى از منكر سخن عادلانه اى است نزد حاكمى ستمگر.

غررالحکم ج2

خدایا

اگر ندانستم از تو چه بخواهم و از درخواست خودم حیر ان بودم ؛ تو مرا به آن چه صلاحم هست

رهنمون باش.و دلم را بدانچه رستگاری من در آن هست؛متوجه فرماکه چنین کاری از توشگفت

آورنیست و از کفایت های توناساخته نمی باشد.

نهج البلاغه » خطبه 218

قال علی علیه السلام

اِعلَم أى بُنَيَّ! أنَّهُ مَن أبصَرَ عَيبَ نَفسِهِ شُغِلَ عن عَيبِ غَيرِهِ؛

پسر عزيزم! بدان هر كه عيب خود را ببيند ، از پرداختن به عي ب ديگران، باز مى‏مانَد.

حكمت 1

قَال َ[عليه السلام] كُنْ فِى الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ.

در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.

حكمت 2

وَ قَالَ [عليه السلام] أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ.

آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.

حكمت 3

وَ قَالَ [عليه السلام] الْبُخْلُ عَارٌ وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ وَ الْفَقْرُ يُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ وَ الْمُقِلُّ غَرِيبٌ فِى بَلْدَتِهِ .

بْخل ننگ و ترس نقصان است . و تهيدستى مرد زيرك را در برهان كُند مى سازد و انسان تهيدست در شهر خويش نيز بيگانه است.

حكمت 4

وَ قَالَ [عليه السلام] الْعَجْزُ آفَةٌ وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ وَ الزُّهْدُ ثَ رْوَةٌ وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ وَ نِعْمَ الْقَرِينُ الرِّضَى .

ناتوانى ، آفت و شكيبايى ، شجاعت و زُهد ، ثروت و پرهيزكارى ، سپرِ نگه دارنده است : و چه همنشين خوبى است راضى بودن و خرسندى .

حكمت 5

وَ قَالَ [عليه السلام] الْعِلْمُ وِرَاثَةٌ كَرِيمَةٌ وَ الْآدَابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَةٌ وَ الْفِكْرُ مِرْآةٌ صَافِيَةٌ .

دانش، ميراثى گرانبها ، و آداب ، زيورهاى هميشه تازه ، و انديشه ، آيينه اى شفاف است.

امام على عليه السلام:

اَلمُسلِمُ مِرآةُ أَخيهِ فَإذا رَأَيتُم مِن أَخيكُم هَفوَةً فَلاتَكُونُوا عَلَيهِ إلبا وَأَرشِدُوهُ وَانصَحُوا لَهُ وَتَرَفَّقُوا بِهِ … ؛

مسلمان آينه برادر خويش است، هرگاه خطايى از برادر خود ديديد همگى او را مورد حمله قرار ندهيد بلكه او را راهنمايى و نصيحت نماييد و با او مدارا كنيد… .

(تحف العقول، ص108)