مام صادق (ع ) : خداوند متعال فرمود : نماز کسی را می پذیرم که :

۱- در مقابل عظمت من خاضع باشد .

۲- به خاطر من خود را از خواسته های نفسانی  دور کند .

۳- روزش را با یاد من به پایان برد .

۴- بر بندگانم بزرگی نفروشد .

۵- به گرسنه غذا دهد .

۶- برهنه را بپوشاند .

۷- به مصیبت دیده مهربانی کند .

8-غریب را پناه دهد

.

پيامبر صلى الله عليه و آله:

إنَّ لِقَتلِ الحُسَينِ حَرارَةً في قُلوبِ المُؤمِنينَ لاتَبرُدُ أبَدا

شهادت حسين سلام الله علیه آتشى در دل مؤمنان می اندازد

كه هرگز سرد نخواهد شد .

مستدرك الوسائل : ج ۱۰ ، ص ۳۱۸ / دانشنامه امام حسین : ج10، ص 32

امام صادق (علیه السلام):

“نگه داشتن ایمان در آخر الزمان، مثل نگه داشتن ذغال گداخته در کف دست است.”

جهت در امان ماندن از فتنه های آخرالزمان خواندن دعای غریق بسیار سفارش

شده است.

“یا اَللهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمِ ؛ یَا مُقَلِّبَ‌ القُلُوب ثَبِّتْ قَلْبِی عَلی دِینِک”

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله

اَحِبُّوا الصِّبيانَ وَ ارحَمُوهُم ، وَ اِذا وَعَدتُموهُم شَيئا فَفُوا لَهُم ، فَاِنَّهُم لا يَدرونَ اِلاّ اَ نَّـكُم تَرزُقونَهُم ؛

كودكان را دوست بداريد و با آنان مهربان باشيد و هرگاه به آنان وعده داديد ، به آن وفا كنيد ، زيرا آنان ، روزى دهنده خود را كسى غير از شما نمى ‏دانند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 49،

امام کاظم علیه السلام

إِنَّ الزَّرعَ يَنبُتُ فِى السَّهلِ وَلايَنبُتُ فِى الصَّفا فَكَذلِكَ الحِكمَةُ تَعمُرُ فى قَلبِ المُتَواضِعِ وَلا تَعمُرُ فى قَلبِ المُتَكَبِّرِ الجَبّارِ، لأِنَّ اللّه  جَعَلَ التَّواضُعَ آلَةَ العَقلِ وَجَعَلَ التَّكَبُّرَ مِن آلَةِ الجَهلِ؛

زراعت در زمين هموار مى رويد، نه بر سنگ سخت و چنين است كه حكمت، در دل هاى متواضع جاى مى گيرد نه در دل هاى متكبر. خداوند متعال، تواضع را وسيله عقل و تكبر را وسيله جهل قرار داده است.

(تحف العقول، ص 396)

 پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله

 اِعلَموا اَنَّ اللّه‏َ تعالى قَد فَرَضَ عَلَيكُم الجُمُعَةَ فَمَن تَرَكَها فى حَياتى وَ بَعدَ مَماتى وَ لَهُم اِمامٌ عادِلٌ اِستِخفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه‏ُ شَملَهُ وَ لا بارَكَ لَهُ فى اَمرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَكاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَومَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَكَةَ لَهُ حَتّى يَتوبَ؛

بدانيد كه خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان كه در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبك شمردن و يا انكار، آن را ترك كنند، با وجود اين‏كه پيشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در كارشان بركت ندهد، آگاه باشيد نه زكات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذيرفته است. بدانيد كه زندگى آنان بركتى نخواهد داشت، مگر توبه كنند.

عوالى اللالى، ج 2، ص 54، ح 146

امام صادق علیه السلام

لا تَدَع زيارَةَ الحُسَينِ بنِ عَلىّ عليه السلام و مُر اَصحابَكَ بِذالِكَ، يَمُدُّ اللّه  فى عُمرِكَ و يَزيدُ اللّه  فى رِزقِكَ و يُحييكَ اللّه  سَعيدا و لاتَموتُ اِلاّ سَعيدا و يَكتُبكَ سَعيدا؛

زيارت امام حسين عليه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در اين صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى ات را زياد مى كند و زندگى ات را همراه با سعادت مى كند و جز سعادتمند نمى ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى كند.

کامل الزیارات ص286

رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود:

الشتاء ربيع المومن يطول فيه ليله فيستعين به على قيامه و يقصر فيه

نهاره فيستعين به على صيامه؛

زمستان بهار مومن است از شبهاى طولانى‏اش براى شب زنده‏دارى واز

روزهاى كوتاهش براى روزه دارى بهره مى‏گيرد.

 امام رضا علیه السلام

هر کـس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد، خداوند از عمل کم او راضى خواهد بود.

بحـارالانـوار، ج 78، ص357

قال الکاظم علیه السلام :

رجب نهر فى الجنه اشد بیاضا من اللبن و احلى من العسل
فمن صام یوما من رجب سقاه الله من ذلك النهر.

امام كاظم علیه السلام فرمود:

رجب نام نهرى است در بهشت از شیر سفیدتر و از عسل شیرین‏تر
هركس یك روز از ماه رجب را روزه بگیرد خداوند از آن نهر به او مى ‏نوشاند.

(من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 56، ح 2

 پيامبر صلى‏الله عليه‏و‏آله :

قالَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ… اِذا قالَ العَبدُ: «بِسمِ اللّه‏ِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ» قالَ اللّه‏ُ ـ جَلَّ جَلالُهُ ـ : بَدَاَ عَبدى بِاسمى، وَ حَقٌّ عَلَىَّ اَن اُتـَمِّمَ لَهُ اُمورَهُ و اُبارِكَ لَهُ فى اَحوالِهِ؛

خداوند فرمود: «… هرگاه بنده بگويد: بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم، خداى متعال مى‏گويد: بنده من با نام من آغاز كرد. بر من است كه كارهايش را به انجام رسانم و او را در همه حال، بركت دهم».

عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 269، ح 59

امام  صادق علیه السلام

اِنَ فِی الجَنَه مَنزِلَهً لَا یَبلُغُهَا عَبدٌ اِلَا بِالِابتِلَاء فِی جَسَدِهِ.

در بهشت مقام و منزلتی وجود دارد که هیچ بنده ای به آن نرسد ، مگر به درد و بیماری ای که در بدنش حادث شود.

اصول کافی(ط-الاسلامیه) ، ج2 ،ص255 (باب شدة ابلاء المومن حدیث 14)

 رسول  اكرم صلي  الله عليه

قَلْبٌ لَيْسَ فيهِ شَىْ‏ءٌ مِنَ الْحِكْمَةِ كَبَيْتٍ خَرِبَ فَتَعَلَّموا وَ عَلِّموا وَ تَفَقَّهوا وَ لا

تَموتوا جُهّالاً فَاِنَّ اللّه‏َ لايَعْذِرُ عَلَى الْجَهْلِ؛

دلى كه در آن حكمتى نيست، مانند خانه ويران است، پس بياموزيد و آموزش دهيد، بفهميد و نادان نميريد. براستى كه خداوند، بهانه ‏اى را براى نادانى نمى‏پذيرد.

(نهج الفصاحه،ص600)

 پيامبر صلى الله عليه و آله:

أَتَدرونَ مَا الغيبَةُ؟ قالوا: اَللّه  وَرَسولُهُ أَعلَمُ، قالَ: ذِكرُكَ أَخاكَ بِما يَكرَهُ قيلَ: أَرَأَيتَ إِن كانَ فى أَخى ما أَقولُ؟ قالَ: إِن كانَ فيهِ ما تَقولُ فَقَدِ اغتَبتُهُ وَإِن لَم يَكُن فيهِ ما تَقولُ فَقَد بَهَتَّهُ؛

آيا مى دانيد غيبت چيست؟ عرض كردند: خدا و پيامبر او بهتر مى دانند. فرمودند: اين كه از برادرت چيزى بگويى كه دوست ندارد. عرض شد: اگر آنچه مى گويم در برادرم بود چه؟ فرمودند: اگر آنچه مى گويى در او باشد، غيبتش كرده اى و اگر آنچه مى گويى در او نباشد، به او تهمت زده اى.

(الترغيب و الترهيب، ج3، ص515، ح31)

 )

امام صادق علیه السلام

اِنَّ مِن اَكبَرِ السِّحرِ النَّميمَةَ يُفَرَّقُ بِها بِينَ المُتَحابَّينِ وَ يُجلَبُ العَداوَةُ عَلَى المُـتَصافِيَينِ وَ يُسفَكُ بِها الدِّماءُ

وَ يُهدَمُ بِها الدُّورُ وَ يُكشَفُ بِها السُّتورُ وَ النَّمّامُ اَشَرُّ مَن وَطى‏ءَ عَلَى الرضِ بِقَدَمٍ؛

از بزرگ‏ترين جادو، سخن‏چينى است؛ زيرا با سخن‏چينى، ميان دوستان جدايى مى‏افتد، دوستان يكدل با هم دشمن مى‏شوند، به واسطه آن خون‏ها ريخته مى‏شود، خانه‏ ها ويران مى‏گردد و پرده‏ها دريده مى‏شود. سخن‏چين، بدترين كسى است كه روى زمين راه مى‏رود.

بحارالأنوار، ج 63، ص 21، ح 14

 قال  صادق علیه السلام

لا تَغتَرّوا بِصَلاتِهِم وَلا بِصيامِهِم، فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَما لَهِجَ بِالصَّلاةِ وَالصَّومِ حَتّى لَو تَرَكَهُ استَوحَشَ ،

وَلكِنِ اختَبِروهُم عِندَ صِدقِ الحَديثِ وأداءُ الأمانَةِ؛

فريب نماز و روزه مردم را نخوريد، زيرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى كند كه اگر آنها

را ترك گويد، احساس ترس مى كند، بلكه آنها را به راستگويى و امانتدارى بيازماييد.

كافى، ج2، ص104، ح2

الإمامُ الباقرُ عليه‏السلام :

وَجَدنا في كتابِ رسولِ اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم … إذ ا مَنَعُوا الزَّكاةَ مَنَعَتِ الأرضُ بَرَكَتَها مِنَ الزَّرعِ والِّثمارِ والمَعادِنِ كُلِّها .

امام باقر عليه‏السلام :

در كتاب رسول خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم ديديم كه… هرگاه مردم از دادن زكات خوددارى كنند ، زمين بركتهاى خود را ، از هر نوع زراعت و ميوه‏ها و معدن‏ها دريغ دارد .

الكافي : 2 / 374 / 2 منتخب ميزان الحكمة : 246

«مستدرك الوسائل، ج 12، ص 261، ح 14061»